بازگشت عجیب حسین زمان پس از ۱۷ سال و ماجرای خداحافظی ناگهانی خواننده پاپ

به گزارش خبرنگار حوزه موسیقی  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، بخشی از فراز و نشیب‌های هنر اول در ایران، مربوط به درگذشت هنرمندان و ورود موزیسین‌های تازه وارد، به این عرصه است. امسال مانند سال‌های گذشته، بخشی از این فراز و نشیب‌ها هم مربوط به کناره گیری و خداحافظی موزیسین‌ها و معرفی استعداد‌های شگفت انگیز بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این گزارش به چند نمونه از این اتفاقات اشاره می‌کنیم.

بیشتر بخوانید: خواننده زیرزمینی بالاخره مجوز گرفت

کناره گیری عجیب فریدون شهبازیان

بعد از مدت‌ها بی ثباتی ارکستر ملی ایران، از اواسط دهه ۹۰ این ارکستر جان دوباره گرفت. فریدون شهبازیان رهبر ثابت و مدیر هنری ارکستر ملی بود و بیشتر تغییرات در نوازندگان و خوانندگان گروه اتفاق می‌افتاد. در اتفاقی ناگهانی، شهبازیان اوایل سال ۹۸ از سمتش کناره گیری کرد.

بیشتر بخوانید: شهبازیان از سِمت مشاور هنری بنیاد رودکی استعفا کرد

او در نامه‌ای خطاب به علی اکبر صفی پور مدیرِ وقت بنیاد رودکی نوشت: «مدیر عامل محترم بنیاد فرهنگی هنری رودکی. جناب آقای علی اکبر صفی پور با نام و یاد خدا، سلام، با عنایب به استعفای من از مدیریت هنری و رهبری دائم ارکستر ملی ایرا، به عرض می‌رساند، از این تاریخ کناره گیری خودم را به مشاور هنری بنیاد رودکی اعلام می‌دارم...»

ابتدا به نظر می‌رسید، استعفای شهبازیان به نوعی طرح انتقاد از عملکرد بنیاد رودکی یا دستگاه‌های فرهنگی است. پس از مدتی محمد الله یاری به خبرنگار ما گفت که شهبازیان بازنشسته شده و طبق قانون معافیت بازنشستگان، این موزیسین دیگر نمی‌تواست ارکستر ملی را همراهی کند.

حتی شهبازیان خیلی دوست داشت به ارکستر ملی بازگردد؛ او می‌گفت، زحمات زیادی برای این ارکستر کشیده است و نمی‌خواهد آن را از دست بدهد.

خداحافظی یک خواننده قدیمی با دل شکسته

خواننده محبوب دهه ۷۰ و ۸۰ ایران، دهه ۹۰ را مناسب برای فعالیت خود نمی‌دید. خشایار اعتمادی که مدت‌ها در عرصه موسیقی پاپ فعالیت می‌کرد و خاطرات فراوانی برای نسل‌های مختلف ساخته بود، ۲۳ آبان ۹۸ در پیام ویدیویی خداحافظی خود از دنیای موسیقی را اعلام کرد. او در این ویدیو گفت: «من در کنار شما مردم هستم. به عشق شما و موسیقی به این حرفه آمدم. به قول همان آهنگم مردانه آمدم. الان هم با عشق به شما می‌روم. از غرض ورزی بگذریم؛ برخی اوقات دلم شکست، اما آنقدر انرژی گرفتم که این‌ها ارزشی ندارد. امیدوارم شرایط به گونه‌ای شود که بتوانم از روی استیج به شما تعظیم کنم.»

بیشتر بخوانید: خواننده پاپ از دنیای موسیقی خداحافظی کرد + فیلم

او همچنین در یادداشتی درباره علت خداحافظیش نوشت: «تصمیم من به کناره‌گیری از عرصه موسیقی، ایده‌ای بود که از مدت‌ها پیش به ذهنم خطور کرده بود. علت آن هم کاملاً مشخص بود. من ۲۷ سال پیش با یک ذهنیت و تصور به دنیای حرفه‌ای موسیقی وارد شدم. دنبال یک رابطه عمیق با فرهنگ بودم نه کاسبی کردن. اما متأسفانه در شرایط امروز جامعه ما، فرهنگ‌سازی و اندیشه‌سازی وضعیت نامناسبی پیدا کرده است. آن هم به این دلیل که رسانه منصفی وجود ندارد؛ بهتراست بگوییم رسانه‌ها در اختیار یک عده خاص قرار گرفته‌اند که تعدادشان هم کم نیست. مطمئن باشید برخی از دوستان خواننده با حمایت همین رسانه‌ها توانسته‌اند به جایگاه فعلی‌شان برسند...»

بازگشت حسین زمان پس از ۱۷ سال با برگزاری کنسرت

دهه هفتادی‌ها و هشتادی‌ها خیلی حسین زمان را نمی‌شناختند؛ چراکه او خواننده نخستین نسل موسیقی پاپ است. او آخرین بار در اوایل دهه هشتاد صدایش را در موسیقی طنین انداز کرد و ۱۷ سال هیچ فعالیتی در این زمینه نکرد. او در سال ۹۸ مجدد به موسیقی برگشت و کنسرتی پرشور را طی  دو سانس در برج میلاد برگزار کرد.

نکته قابل توجه این کنسرت، ارکستر بزرگ آن بود. در ارکستر حسین زمان از سکشن ساز‌های زهی، بادی، کوبه‌ای و گیتار الکتریک، باس، درامز و ساز‌های پرکاسیو استفاده شده بود. محمدعلی بهمنی، قاسم افشار، محمدرضا عیوضی، حمیدرضا هاتفی معاون اجرایی خانه موسیقی، مجید خراطها، سید محمد حسن مقدم فر، علی تفرشی، حمید غلامعلی، بهنام ولیزاده، محمدرضا چراغعلی و چند هنرمند دیگر، از مهمانان ویژه حاضر در کنسرت زمان بودند.

این کنسرت با اورتور بی‌کلامی که از قطعه‌ای ایران اقتباس شده بود آغاز شد. پس از این قطعه حسین زمان در میان تشویق حاضران روی صحنه آمد و گفت: «از مدت‌ها پیش برای امشب لحظه شماری می‌کردم و بسیار خوشحالم که می‌بینم بعد از مدت‌ها سکوت و غیبت هنوز مرا به یاد دارید. بسیاری از دوستانم به من توصیه کرده بودند که کنسرت برگزار نکنم. چون دیگر کسی من را به خاطر نخواهد آورد و شاید حنجره من بعد از این مدت طولانی توانایی اجرای دو نوبت کنسرت در یک شب را نداشته باشد، اما من باور داشتم که در خاطر شما مانده ام. امشب آمده ام تا با اجرای گلچینی از قطعات قدیمی و تعدادی قطعه جدید شما تجدید دیدار کنم و بگویم هنوز هم می‌توانم برای شما بخوانم.

«بغض»، «هبوط»، «بوی تنهایی»، «به تو می‌رسم دوباره»، «تو تنها ماندی»، «روشن‌تر از ستاره»، «مشق عشق»، «تو خود منی»، «یکی لیلی یکی مجنون»، «برادرجان»، «گریه‌های بعد تو»، «ایران، ایران» و «زندونی»، «دوراهی»، «آخرین مرد عروج»، «مسافر» و «من هنوز فکر تو بودم وقتی آیینه‌ها شکستن» از جمله قطعاتی بود که در کنسرت حسین زمان اجرا شد.

بازگشت حسین زمان باعث شد بسیاری از هنرمندانی که از دنیای هنر فاصله گرفته بودند، امیدوار به بازگشت شوند. قاسم افشار که مدت هاست قطعه‌ای با صدای وی منتشر نشده است در گفتگویی مطبوعاتی گفت: «بعد از سال‌ها دوری از صحنه‌های اجرای موسیقی، کنسرت برگزار خواهم کرد. در این کنسرت‌ها که این بار در حال و هوایی متفاوت برگزار خواهد شد، منتخبی از کار‌های ماندگار سال‌های اول فعالیتم که با استقبال مخاطبان روبه رو شده بود به همراه کار‌های جدید پیش روی علاقه‌مندان قرار می‌گیرد.»

وی ادامه داد: «من سه سال پیش هم انگیزه‌های زیادی برای برگزاری کنسرت داشتم، حتی در این زمینه هم مجوز‌های لازم را اخذ کردم، اما متاسفانه در آن دوران به من سالن ندادند و مجبور شدم عطای برگزاری کنسرت را به لقایش بسپارم. تا اینکه کنسرت آقای حسین زمان پیش آمد و این انگیزه مجدد را به من داد تا دوباره برای برگزاری کنسرت اقدام کنم که خوشبختانه تا به امروز این اتفاق صورت گرفته و اگر مشکلی پیش نیاید ما در ماه‌های آینده کنسرت‌هایی را برگزار می‌کنیم.»

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: موسیقی سنتی موسیقی پاپ ارکستر ملی برگزاری کنسرت بنیاد رودکی کناره گیری ارکستر ملی حسین زمان مدت ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۳۷۷۳۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هنری که لاکچری شده!

گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، مصطفی میرزاباقری ـ مسئله گرانی موضوعی نیست که کسی از آن خبر نداشته باشد و حتی پولدار‌ها هم از وضعیت گرانی می‌نالند. هر روز یک کالایی گران می‌شود، یک روز گوشت، یک روز نوبت مرغ است، یک روز نوبت میوه و روز دیگر گرانی مسکن و. هر روز یک موضوع در اقتصاد ما مطرح و به چالش تبدیل می‌شود.

این گرانی‌ها به فرهنگ هم رسوخ پیدا کرده و به کنسرت‌ها هم کشیده شده است. بلیت کنسرت‌ها از روز‌های اول سال به حدود یک میلیون تومان هم رسیده و این سوال مطرح است که طی یک ماه گذشته مگر چه اتفاقی افتاده که بلیت کنسرت به صورت چراغ خاموش این همه افزایش قیمت داشته است؟

برگزاری کنسرت در بسیاری از جوامع امری رایج به شمار می‌رود و سالانه هنرمندان مطرح موسیقی در فصول مختلف سال در فستیوال‌ها و یا تور‌های کنسرت خود روی صحنه می‌روند؛ بدین ترتیب مردم می‌توانند با حضور در این کنسرت‌ها اوقات خوشی را تجربه کنند. هرچند که کنسرت رفتن حداقل در ژانر‌های عامه‌پسند در سایر کشور‌ها امری عادی به شمار می‌رود و کنسرت رفتن بجز در ژانر‌های اپرا یا کلاسیک کالایی لوکس به شمار نمی‌آید، اما با بالا رفتن نرخ تورم، مردم عادی کمتر می‌توانند در یک کنسرت شرکت کنند.

نکته تلخ ماجرا اینجاست که گرانی‌ها وافزایش نامتعارف هزینه‌ها از سبد فرهنگی خانواده‌های ایرانی کاسته و بیشترین ضربه را به اهالی فرهنگ و هنر وارد کرده و کنسرت‌های چند صد هزار تومانی باعث شده خیلی از خانواده‌ها خط قرمزی دور اینگونه برنامه‌های فرهنگی و شاد بکشند. در حال حاضر ارتباط با موسیقی فقط با دانلود و شنیدن آهنگ از سایت‌های رسمی و غیررسمی اتفاق میفتد و فقط کسانی که توانایی مالی دارند می‌توانند به کنسرت بروند.

باید قبول کرد که کنسرت هم به کالایی لوکس و لاکچری تبدیل شده که دیگر همگان امکان استفاده از این شرایط را ندارند و افزایش قیمت بلیط باعث شده مخاطبان بالقوه کنسرت‌هاهرگز به مخاطب فعال بدل نشوند و نیز از مخاطبان بالفعل موسیقی کاسته شود که در دراز مدت به نفع هیچکسی نیست.

وقتی بلیت کنسرتی حدود ۹۰۰ هزارتومان باشد، یک خانواده چهار نفره باید سه میلیون و ۶۰۰ هزارتومان هزینه کند. با احتساب پایه حقوق یک کارمند یا کارگر مطابق با پایه دستمزد وزارت کار، این رقم یک سوم میزان حقوقشان است.

گران شدنی هر کالایی منجر به ریزش مخاطبان آن کالا یا خدمات است، اما مردم مجبورند خود را با این شرایط وفق دهند و خود را با این شرایط سازگار کند نه اینکه عادت کنند و افزایش قیمت‌ها باعث حذف کالای فرهنگی از سبد خانوار‌ها شده است.

به هر حال با توجه به شعار امسال امیدواریم حتی مردم در صحنه هنر هم دخیل شوند و حتی برگزاری جشنواره‎‌های موسیقی هم به بخش خصوصی واگذار شود و ارگان‌ها، بنیاد‌ها و سازمان‌های مربوطه با توجه به نام‌گذاری سال ۱۴۰۳ به عنوان «جهش تولید با مشارکت مردم» از سوی رهبر انقلاب برای کمک به تولید آثار ارزشمند هنری قدم برداردند.

اگر هزینه فعالیت‌های فرهنگی بالا رود و اگر سینما و موسیقی کشور تعطیل شود، چه چیزی از فرهنگ باقی می‌ماند؟

البته همه تقصیر‌ها را نباید به گردن قیمت بلیت کنسرت انداخت و باید فرآیند اقتصادی برگزاری کنسرت‌ها هم اصلاح شود تا شاهد حضور همه اقشار جامعه در کنسرت‌ها باشیم.

باید قبول کرد که کنسرت‌ها تثیر بالایی در شادی‌بخشی دارند و باید پیش از هر چیزی برای ایجاد این شادی زیرساخت‌های اصلی مانند سالن‌های مناسب ایجاد شود و سپس با حمایت‌های دولتی نرخ قیمت بلیت‌ها را کنترل کرد تا عامه مردم بتوانند حداقل سالی دو بار به کنسرت بروند و از شادی‌های جمعی محروم نشوند.

انتهای پیام/